Er is nauwelijks nog graan
Op onze Nederlandse akkers zien we bijna alleen nog maar snijmais staan. Veevoer. En we kampen met een stikstofcrisis.
Kringlooplandbouw met heidebegrazing en mest van schaapkuddes op graanakkers is de beste manier om stikstof op te ruimen. Van dezelfde akker komt het brood en bier van wuivende korenvelden zoals Veluws Kruiprogge en zomergerst. Vanaf 2017 is Marcel van Silfhout begonnen om zelf graanakkers te verbouwen met onder meer historische streekgranen zoals Aalter Troshaver, Grijs Brabants Zandboekweit en Veluws Kruiprogge. Aanvankelijk alleen op het Westbergveld, een prachtige akker van een bunder (hectare) op de Wageningse Berg, vanaf 2018 ook op Landgoed Quadenoord en inmiddeldels op meer dan 40 hectare, verspreid over met name de zuidelijke Veluwezoom tussen Wageningen en Arnhem, maar ook op andere plekken binnen en buiten Gelderland. Om naast brood ook bier mogelijk te maken, teelt hij ook zomergerst.
Het verbouwen van Nederland
Het uiteindelijke doel van GraanGeluk is dat we op onze akkers niet meer alleen maar snijmais (veevoer) zien staan, maar vooral een keur aan diverse oude en nieuwe gezonde graansoorten met daartussen welig tierende inheemse akkerkruiden.